AKP’NİN OY DEPOLARI VE GÜNCEL HEDEFLER

03/03/2023 501 Görüntülenme

İlişkili içerikler

Taner Renda /02.03.2023

Yakın arkadaşlarımızla zaman zaman geçmişin muhasebesini yaparken; “kum saati işliyor”, bu düzen böyle gitmez diye geleceğe ilişkin iyimser tahminlerimizi birbirimize aşılardık. En sonunda bizden yaşça küçük olan bir arkadaşımız: “Bu ne bitmez kum saatiymiş böyle. Ömrümüz bitecek ama hala bu kum saati akmaya devam ediyor” diyerek sitemlerini belirtmişti. Aslında hepimiz haklıydık haklı olmasına ama gerçekten ömrümüzün büyük bölümü Sağ yönetimlerle geçirdik. Hatta bir zaman da açık bir Askeri Faşist yönetim ile hayatımızın neredeyse bir on yılını da öyle harcatmışlardı bizlere. Ve şimdi de yirmi yılı aşkın bir İslami Faşist iktidar ile geçen dönemden sonra, AKP ve MHP’den kurtulma şansını yakalamış durumdayız. Tek parti dönemi hariç, hiçbir yönetim aralıksız yirmi yılı aşkın bir dönem iktidarda kalamamıştı.

Diğer Sağ yönetimlerden farkı neydi bu AKP döneminin?

Kendilerine muhafazakar diyen gerek köylü, gerekse de şehirde yaşayan bir kitle hep vardı. Geçmişte Orta Anadolu ağırlıklı olmak üzere köylü ve kasabalı diye adlandırdığımız bu insanlar, çoğunlukla tarım ve hayvancılıkla uğraşırdı. Biraz daha uyanıkları ise tüccar olarak bu kendilerinden olan geniş kitlenin sırtından para kazanarak hayatlarını görece “kapalı” bir biçimde hep birlikte yaşaya geldiler. Zamanın ruhu ile ülkemiz de teknoloji ile tanışmak zorunda kalınca; kendilerine daha sonra “Anadolu Kaplanları” adı verilecek olan bu girişimce tüccar kitle, önce küçük ve orta ölçekli sanayiye giriştiler, daha sonra da ihracat ile tanışarak, kapitalizm ile bütünleştiler.

Bu tanışmaya kadar evleri orta halli diye adlandırılan ve lüks tüketime pek sıcak bakmayan bu yeni yetme zenginler, geleneksel yaşamlarını kazandıkları paranın arttığı oranda terk ettiler. İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük kentlerde yerleşmiş büyük sermaye ile giderek iş ortaklıkları kurmak ile başlayan ilişkiler sonucunda; kendilerine olan güvenleri artmış olarak buldular. Artık köy ve kasabalardan çıkıp; Onlar gibi daha lüks evler, daha lüks arabalar ve daha lüks giyim tarzları ile “kendileri için sınıf” oldular. Anadolu’daki köy ağalarının siyaset ile ilişkilerinin yerini, daha aktif rol oynayabileceklerinin farkında olmaları ile tüccarlıklarını siyasete taşıdılar.

(Neoliberal yağmanın sonucu inanılmaz bir servetin sahibi olan islami burjuvazi, kendi köksüzlüğünün acısını çılgın bir tüketimde buldu. Gelir adaletsizliğinin zirve yaptığı AKP dönemi, aynı zamanda estetik fakirlik, görgüsüzlük ve snobluğun da islami burjuvazi arasında tavan yaptığı dönemdi-editör)

Öte yandan Neoliberal politikaların dayattığı tarım ve hayvancılığın zayıflatılması politikaları sonucunda; büyük şehirlere işsiz ve eğitimsiz insan topluluklarının akını başladı. Geldikleri şehirlerde kendilerine ancak varoşlarda yer bulabilen bu topluluklar, içinde bulundukları muhafazakar İslam versiyonuna sığınmak zorunda kaldılar.

Paraya kavuşan muhafazakar kitle ile varoşlara yerleşebilen kitlenin din eksenli buluşması; Sağ iktidarların oy deposu oldu. Ancak, Erdoğan’ın yoksulluktan, dini referanslı partiye üye, daha sonra küçük esnaflığa ve oradan da parti içinde yükselişi ve en nihayetinde de İstanbul’a Belediye Başkanı olması; bu anlattıklarımın polarize olmuş halidir. Ama bu yol bir kere açılmış ve o kitlenin hep en altta ve en pasifize insanlarının “Bir gün kendilerinin de öyle olabilme olasılığını gerçek hale dönüştürmüştü”.

En alttan, en tepeye çıkma hikayesinin kahramanını izleyecek milyonlar biraz da dağıtılan “ulufelerin” ve din afyonunun yardımıyla kendilerinin Nas’ı haline gelen muhafazakarların oyları ile iktidar oldular. Erdoğan’ı sorgusuz ve sualsiz son yirmi bir yıldır izliyorlar. Menderes de, Demirel de, Özal da hep onların oy verdikleri muhafazakar liderlerdi. Ama Erdoğan, onlara göre “Bizden biri”. Diğerleri ise onlardan biri değildi ama mecburen oy vermek zorunda kaldıkları olmuştu.

Ama hikayenin asıl acı tarafı: Erdoğan, onların içinden çıkan ve gerçekten de onlardan biri olduğu için, o kitlenin istekleri, dertleri ve hayallerini en iyi bilebilecek bir kişi. O nedenle onları kendi suç ortakları haline getirdi. İslam’a göre çalmak büyük suçtur. Ama bu kitleye çalınan paraların İslamın ülkede ve dünyada egemen kılınması için harcandığı masalını anlatıyor. Bu o kitleye bile pek inandırıcı gelmese bile; dünya nimetlerinden pay alanların yanında, kendisinin de bu ülküye hizmet ettiği için alınacak bir payı olduğuna inanmayı seçiyorlar. Erdoğan’ın söyleyecek sözü kalmadı. Ama bu kitlenin yeni bir söz olmasa bile, Erdoğan’ın ne olursa olsun, ne söylerse söylesin ama mutlaka bu düzenin süreceğini, kendilerinin de yine bu düzenden eskisi gibi söz sahibi olup; pay alacağını bildirmesini istiyorlar.

Aslında hep birlikte uçuruma doğru gittiklerini görmeseler bile, hissediyorlar. Lakin geriye dönecek yüzleri de olmadığını da biliyorlar. Onlara onurlu bir çıkış sunulsa bile, birçoğu bu çıkışa yönelmeyecekler. Son bir umutla liderlerinin onları uçurumdan aşağı düşmekten kurtaracağını düşünüyorlar. Büyük bir olasılıkla 14 Mayıs 2023’de yapılacak seçimde bu kesimin büyük çoğunluğu Cumhur İttifakı’na yani yıllardır sorgusuz sualsiz takip ettikleri Erdoğan’a oy verecekler.

Oysa biz biliyoruz ki; bu kez film gerçekten bitti. Çünkü onların çocukları bile artık Erdoğan’a oy vermeyecek. Ve bu ülke artık AKP/Erdoğan zihniyetinden mutlaka kurtulmalı. Ve eğer ona sonuna kadar destek veren bu kitleyi Naziler gibi toptan katletmeyi düşünmüyorsak; onlara karşı anlayışlı ama kararlı bir karşı duruş sergilemeliyiz. Demokrasi, bizim tek ve en doğru çıkış noktamızdır. Hukuk bizim tek ve en doğru ilkemizdir. Özgürlük bizim tek gerçek bayrağımızdır. Adalet bizim tek mutlak doğrumuzdur. Bugün şimdi bize düşen görevi en iyi ve doğru biçimde hayata geçirecek insanlarla birlikte olmaktır. Bu hayatı sevmeyen, kendinden başkası için hiçbir şey düşünmeyen büyük kitleyi şimdilik aşıyoruz gibi görünüyor. Bu konuyu bir sonraki aşamada ele almak üzere erteliyoruz. Önümüzde yeni bir yaşamın ilk adımlarının hep birlikte oluşturulacağı günlere geldik. Yeni bir demokrasiye merhaba diyelim.

Yazarımızın daha önce yayınladığımız yazıları.

6 ŞUBAT DEPREMİNİN ÖĞRETTİKLERİ/26.02.2023

DEVLETİN OLANAKLARI İLE ERDOĞAN’IN PLANLARI/19.02.2023

BÜLENT ARINÇ VE SİVİL DARBE ÇAĞRISI/15.02.2023

DEPREM DEĞİL AMA DEVLET ÖLDÜRÜR /08.02.2023

MERAL HANIMI NEDEN SEVMİYORUM?/04.02.2023

İRFAN FİDAN NEDEN AYM BAŞKANI SEÇİLEMEDİ?/ 03.02.2023

BARDAĞIN YARISI BOŞ MU, YOKSA DOLU MU DİYECEĞİZ?/01.02.2023

ANAYASA MAHKEMESİ KENDİNİ İNKAR ETTİ /26.01.2023

EVET, KARANLIĞIN EN KOYU OLDUĞU ANDAYIZ AMA YEPYENİ BİR GÜNE DE UYANMAK ÜZEREYİZ/23.01.2023

UĞUR DÜNDAR, SADAT VE BAHÇELİ/18.01.2023

HDP TEK BAŞINA CUMHURBAŞKANI ADAYINI AÇIKLAMAK ZORUNDA KALDI./09.01.2023