YazıPortal Resmi İnternet Sayfasıdır
İlişkili içerikler
Biz sol kesim insanları, üçümüz veya beşimiz yan yana geldiğimizde söz dönüp dolaşır ve başlıktaki meşhur acınası soruya gelir: Ne olacak bu memleketin hali?
Yukarıdaki soru aslında ya yeni bir başlangıca doğru evrilir ya da memleketin nasıl kurtulacağı konusunda ortak bir karara varılmadan bir sonraki “Ne olacak bu memleketin hali” toplantısına kadar herkes kendi gündemine döner.
Köy kahvesindeki çözümleri şimdilik konumuzun dışına itersek; bir sorun varsa; aynı zamanda o sorunun çözümü de var demektir. Sorunlar, çözümleri ile birlikte ortaya çıkarlar. Bütün mesele: sorunun çözümünü doğru yerde ve doğru parametreleri kullanarak aramalıyız.
Ülkede mutlak yoksulluk var. Özellikle büyük şehirlerde dayanılmaz bir yıkım ile insanları nefes alamaz hale getirdi. Ülkenin büyük çoğunluğu mutsuz ve umutsuz bir karamsarlık içinde gece yatağına girip; sabaha umutsuzluğun karanlığında varsa işine gitmeye çabalıyor. Çoluk çocuğunun yüzüne bakmaya korkuyor. Ve ertesi gününün de aynı karanlık ve umutsuzluk içinde geçeceğinin yılgınlığı ile hayata küskünlüğü gitgide büyüyor. Bütün istediği “halden anlayan” birilerinin ona umut yolunu göstermesi.
Dün bir haber vardı: Çin’de akaryakıta zam gelmiş. Ve anında 1 milyon araç sahipleri, araçlarının kontaklarını yolda kapatıp evlerine yürüyerek gitmişler. Ve 3 saat sonra zamlar geri alınıyor. Şimdi birkaç tespit yapalım: a) Çin, örgütlü bir toplum. Herkes birlikte tepki verebilecek bilinç düzeyinde olduğu için, yapacağı protesto eylemine kendisi gibi pek çok insanın kendiliğinden katılacağından tam anlamıyla eminler. b) Çin gibi adı sosyalizm olsa bile çok katı bir baskı altında yönetilen ülkelerde bile korku duvarı örgütlülük sayesinde aşılıyor.
Peki, ülkemizde son birkaç günde akaryakıta müthiş oranlarda zam yapılıyor. Bir kaç kişisel açıklamanın dışında örgütlü ve kitlesel protesto eylemi yapıldığını duydunuz mu? Zaten seçim sonrasındaki yapılan zamlar nedeniyle alım güçleri çok düşen geniş halk kitleleri, son zamlar nedeniyle çökmüş hale geldiler. Ama hala tık yok. Hele hele seçimden yenik çıkan başta Ana Muhalefet partisi başta olmak üzere muhalefet partilerinin sıradan şikayetlerinin dışında bir çıkış yapan var mı? Sadece adı sosyalizm olan Çin’de insanlar nasıl itaatsizlik yapıyor da, adı demokratik olan ülkemizde insanlar sus pus oluyorlar. Sorunun cevabı bir üst paragrafta yatıyor: Örgütlülük.
Hamiş: Yazımı yazarken TV’de bir haberde: ülkemizde yoksulluk sınırı altında 31 milyon kişi yaşarken, 51 milyon kişi de açlık sınırı altında yaşadığını bildirdiler. Ey insanlar: bu gün değilse; ne zaman ayağa kalkıp; YETER diyeceksiniz? Ey muhalefetin tümü: bu gün değilse; ne zaman ülkenin yoksul halkının yanında olacaksınız?
